Cardamino(-à-fueio-d'asaret)
Cardamine asarifolia
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Cardamine à feuilles d'asaret.
Descripcioun :La cardamino-à-fueio-d'asaret se rescontro en ribo d'aigo majamen dins li mountagno dis Aup marino. En deforo la planto èi di proun raro, pèr acò èi marcado sus listo roujo categourìo LC, valènt à dire soucit minour. Autramen se recounèis eisadamen emé si fueio redouno, lusènto, en couor à la baso, de 2 à 6 cm de diamètre, emé un long pecou.
Usanço :Èi bessai uno planto manjadisso coume lis àutri cardamino, mai avèn ges d'entresigne segur. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 45 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cardamine
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 12 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 800 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Ribo d'aigo
- Riéusset
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Cardamine asarifolia L., 1753
Tè-dis-Aup
Dryas octopetala
Rosaceae
Autre noum : Driado(-di-vue-petalo).
Noms en français : Chênette, Dryade à huit pétales.
Descripcioun :Planto que fai de grand tapis que rebalon au sòu. Li ramo soun lignouso e li fueio fan pensa à de pichòti fueio de chaine. Li flour soun souleto sus li cambo e an de 7 à 12 petalo blanco.
Usanço :Li fueio secado sèrvon pèr adouba de tisano bono pèr la digestioun (20 g pèr un litre d'aigo).
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dryas
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Auto mountagno
- Mountagno mejano
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Dryas octopetala L., 1753